بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۳۴۹: گوئیم عاشقیم وز هجرت نمرده ایم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گوئیم عاشقیم وز هجرت نمرده ایم گویا هنوز بهره ز عشقت نبرده ایم امروز در زمانه منجم چوما مجو شب تا سحر ز بس همی اختر شمرده ایم شرحی ز شوق وصل تونتوان بیان نمود از دردهجر بسکه غمین وفسرده ایم عشق تو نقش بست چوما را به لوح دل از لوح دل علایق هستی سترده ایم دامان ما چوچهر توگردیده لال گون از راه دیده خون دل از بس فشرده ایم مستیم آنچنان که ندانیم پا ز سر هستیم در خیال تو صهبا نخورده ایم شد چون بلنداقبال اقبال ما بلند تا دل به دست عشق تودلبر سپرده ایم بلند اقبال