بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۳۰۹: ای دل اگر یار منی در عشق شو ثابت قدم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای دل اگر یار منی در عشق شو ثابت قدم ور تو پرستار منی خو کن به درد ورنج وغم از درد وغم گر خون شوی وز دیده ام بیرون شوی افزون تر از اکنون شوی در نزدجانان محترم رو درپی آن نازنین درهر صباح وهر پسین درهر زمان وهر زمین گر دیر باشد یا حرم گر آن نگار تندخو شد ترش روی و تلخ گو باید که اندر پیش او نه لا بگوئی نه نعم هستی اگر پابست وی یا مست چشم مست وی ساغر بنوش از دست وی هست ار به جای باده سم باید ز توصدق وصفا یار ار کند جور وجفا کزتونشاید جز وفا وزاونباید جز ستم از دل ز اهل حال شو چون من بلند اقبال شو ساکت ز قیل وقال شو غمگین مباش از بیش وکم بلند اقبال