بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۲۷۴: الامان از عشق و از آزار عشق
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
الامان از عشق و از آزار عشق سوختم سر تا بهپا از نار عشق شددلم خون وز چشمم شد برون آفرین برعشق و بر کردار عشق رگ زند لیلی ز مجنون خون رود عقل حیران گشته اندر کار عشق نیست جز مردن دوای درداو هرکه در عالم شود بیمار عشق عقل را تنبیه می باید نمود لیکن ازتنبیهش آید عار عشق عشق ما داد اشتهار از حسن او حسن او شد گرمی بازار عشق دل زمن خواهد همی منصور وار پرده بردارد ز سر بردار عشق نیش عشقم بهتر است از نوش عقل از گل عقل است خوشتر خار عشق چون بلنداقبال گردد بت پرست هرکه بر دوش افکند زنار عشق بلند اقبال