بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۲۵۹: نوشته حاشیه صفحه جمال توخط
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نوشته حاشیه صفحه جمال توخط که هر که پیش تودم زد زحسن کرده غلط خط عذار تو داردخواص مهر گیاه فزوده عشق ولی بررخت دمیده چوخط به هر زمین که نشینم ز گریه دور از تو به هر کنار روان گردد ازکنارم شط چه حاجتش به می کوثر است وحور بهشت ز دست دلبر بت روکس ار بگیرد بط شنیده ام درمیخانه بسته گشته زنو هنوز زاهد خود بین مگر نگشته سقط چونی ز دردکشد بندبند من افغان دمی که هجر تو را شرح می دهد بربط ز آب وآتش چشم وجگر بلند اقبال گهی بود چوسمندر گهی شود چون نط بلند اقبال