بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۲۵۶: خیز ای نگار باده بیاور پیش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خیز ای نگار باده بیاور پیش از شاه وشیخ وشحنه مکن تشویش دردمرا به باده بکن درمان مرهم مرا ز باده بنه بر ریش شهد است اگر زجام تو نوشم سم نوش است گر زدست تو بینم نیش تریاق آید ار توچشانی زهر جدوار آید ار تو خورانی بیش بگذشته ام ز عشق رخت از جان دل کنده ام ز دردغمت از خویش هر کس ز عشق گشته بلند اقبال یکسان به پیش اوست شه ودرویش ا زعدل شاهزاده بترس ای شوخ با ما جفا وجور مکن ز این بیش شهزاده ای که آمده در عهدش ا زکوه و دشت گرگ شبان برمیش بلند اقبال