جامی هروی
سبحةالابرار
بخش ۲۳ - حکایت آن پادشاه مریض که از دست دو طبیب نبض او به اعتدال نمی جست و تا قاروره وجود یکی نشکست مزاج وی از علاج دیگری به صحت نپیوست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
داشت آن شاه به بالین دو حکیم هر دو دانا و خردمند و کریم لبشان با دم عیسی همدم کفشان راحت هر رنج و الم دست هر یک چو به نبض آوردی دستگیری ضعیفان کردی شاه بیمار ز تغییر مزاج وان دو در کار به تدبیر علاج لیک همپیشگی و همکاری زد بر ایشان ره دولتیاری هر چه این گفتی آن وا دادی هر چه آن بستی این بگشادی روز صحت شد از ایشان تاریک شب تار اجل آمد نزدیک شاه را بود وزیری زیرک آن تعصب چو بدید از هر یک حیله ای کرد به دانایی ساز کان دو دانا به یکی آمد باز زان یکی شاه چو شد چاره پذیر قصه را کرد بر او عرضه وزیر گفت ای از تو زیانم همه سود این خیالت ز کجا روی نمود گفت از آنجا که به ما گفت خدای که عمارتگر این طرفه سرای گر به فرض از یکی افزون بودی هر دمش حال دگرگون بودی طشت خورشید ز بام افتادی کار گردون ز نظام افتادی زاده خاک دگر خاک شدی خاک چون گرد بر افلاک شدی تیز کردی به عدم جمله قدم بلکه سر بر نزدندی ز عدم جامی هروی