بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۲۳۶: بس دل مرده زنده گردد باز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بس دل مرده زنده گردد باز گر دهانت به خنده گردد باز زلف تو سر کشی کند تا کی گو که تا سرفکنده گردد باز بنده ای کوگرفته آزادی پیش روی تو بنده گردد باز مرغ دل بال وپر زند خواهد که پر وبال کنده گردد باز کس نخواهد شدن کم از مردن کرم پشه پرنده گردد با ز هر چه گند نمک زنند بر او گر نمک رفت گنده گردد باز به سر تربت بلند اقبال کن گذر تا که زنده گردد باز بلند اقبال