بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۲۰۰: ای بلبل بی دل منال آخر گلت پیدا شود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای بلبل بی دل منال آخر گلت پیدا شود اردیبهشت آید ز نو وز سر جهان برنا شود من هم دلی دارم غمین از هجر یار نازنین امید دارم کز کمین چون فروردین پیدا شود من هرچه می گویم به من بوسی دهی گوئی که لا زآن لاله رو خواهددلم آسوده از الا شود جنی که من دارم به تن گورو بر جانان من کآب روان از هر کجا لابد سوی دریا شود بگذار جان و دل به کف شو پیش تیر اوهدف باران رود چون در صدف ز آن لوء لوء لا لا شود تا کی زدنیا غم خوری به باشد ار غم کم خوری زیرا که دنیا را غنی ناید اگر بی ما شود گفتم بلند اقبال را آشفته گوئی تا به کی گفتاکه در زنجیر آن گیسو مرا تا جا شود بلند اقبال