بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۱۸۰: جلوه به پیش قامتت سرو چمن نمی کند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جلوه به پیش قامتت سرو چمن نمی کند وزغم سروفاخته ناله چومن نمی کند بینداگر رخ تورا بلبل بینوا اگر یاد ز گل نیاورد جابه چمن نمی کند طفل سه روزه گر چشد از دو لب توشربتی ناله دگر نمی کشد میل لبن نمی کند گر به یتیم بنگری یاد نیارد از پدر ور به غریب بگذری عزم وطن نمی کند زلف تورهزنی کند عاقبتش برند سر انچه نصیحتش کنم گوش به من نمی کند با صبا است مشکبو شانه زدی مگر به مو زلف توآنچه می کند مشک ختن نمی کند شدز عقیق لعل تو دامن من پر از گهر آنچه لب تو میکند کان یمن نمی کند بلند اقبال