بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۰: ترک من مست چوشد طرف کله بر شکند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ترک من مست چوشد طرف کله بر شکند ساقیا کن حذر آن وقت که ساغر شکند ساتکین وقدح وبلبله وشیشه وجام همه را بر سر هم ریزد ویکسر شکند دلبران دل شکنندآن بت کافر گه دل گاه پهلو وگهی سینه وگه سر شکند چنگ در زلف خودازخشم زند از پی جنگ رونق از مشک برد قیمت عنبر شکند خنجر از قهر کشد بر در و دیوار زند بارها کشته چنان کرده که خنجر شکند همه بر پای وی افتید که این هم سر ما بر سر مطرب اگر بربط ومزمر شکند به بلنداقبال آن شوخ شکر لب آموخت که ز شیرین سخنی رونق شکر شکند بلند اقبال