بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۱۵۹: ز ازل چو دلبر ما به خیال دلبری شد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز ازل چو دلبر ما به خیال دلبری شد دل ما هم ازخیال قد اوصنوبری شد همه ما مگر نبودیم به هم انیس وهمدم چه شداینکه او پری گشت وچنین ز ما بری شد دل ودین قرار و صبر وخردی که داشتم من همه ازکفم برون زآن بت بهتر از پری شد مه من تبارک الله نشده دو هفت سال که چو ماه نخشبی گشته چو سرو کشمری شد نه چه گفتمش که از قد شده خوبتر ز طوبی نه چه خواندش که ازچهره چومهر خاوری شد ز دو لعل شکر افشان تو چه نرخ بوسه کردی که ستاره در ششم چرخ شنید و مشتری شد دل شیخ و واعظ از بس که گرفته جای در او سبب این بود که زلف تو به شکل منبری شد چه بلندباشد اقبال کسی که ازوصالت به امید دل رسید ودل او ز غم بری شد بلند اقبال