بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۱۵۵: تا به زلف تو دلم ملحق شد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا به زلف تو دلم ملحق شد این پریشانی از او مشتق شد تومگر روی به مه بنمودی که مه از نورجمالت شق شد بت ما رفت به بتخانه مگر که چنین بتکده بی رونق شد دود آه دل ما شد به فلک که چنین روی فلک ازرق شد آنکه با عشق تواش نیست سری درهمان روز ازل احمق شد درمیان حق وباطل چه کند آنکه جاهل به حد مرفق شد ما نگیریم قرار اندر نار زآنکه ما را دل وجان زیبق شد کسی از عشق بلند اقبال است که شب وروز دلش با حق شد بلند اقبال