بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۱۵۰: کجا طلعت مه چو روی توباشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کجا طلعت مه چو روی توباشد کجا نکهت گل چوبوی توباشد نه کان بدخشان چو لعل تو دارد نه خورشیدرخشان چوروی توباشد چو دیدم که زلف تو شد همچو چوگان همی خواهدم دل که گوی تو باشد زند فاخته برسر سروکو کو هم او در پی و جستجوی توباشد به یک جرعه از پا در انداخت ما را چه صهباست کاندر سبوی تو باشد به شیرین کلامی شدم شهره از آن که حرفم همه گفتگوی تو باشد بلند این چنین گشته اقبالم از آن که روی دل من به سوی تو باشد بلند اقبال