بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۰: چه خوردی که گشتی چنین ارغوان رخ
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چه خوردی که گشتی چنین ارغوان رخ بگوتا کنیم ارغوانی از آن رخ چو قد و رخت سرو ومه بود بودی گر این را چنین زلف و آنرا چنان رخ شفق لاله گون گشته از عکس رویت مگر دوش کردی سوی آسمان رخ شود باغ خرم تر از نوبهاران به باغ ار گشانی به فصل خزان رخ ز دیدار خود تا دهی قوت جان ها چو یوسف نشان ده به پیر وجوان رخ به شطرنج عشق تو شه مات گردد برش باز کن از پی امتحان رخ کنی دلبری چون پری زآنکه هر دم بری هی دل از ما کنی هی نهان رخ شد اقبال اوهمچو من از بلندی تورا هر که سائیده بر آستان رخ بلند اقبال