بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۸: اگر که تیغ کشی وکنی مرا مذبوح
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگر که تیغ کشی وکنی مرا مذبوح هنوز قوت جان و دلی و راحت روح وصال روی تومشکل تر آمده است از این که وفق کس طلبد از مثلث بدوح تنم بخست وشدازچشم جادویت بیمار دلم شکست و شداز تیغ ابرویت مجروح چو عهد تو شکندتوبه چون رخت بیند کسی که توبه ز عشق تو کرده همچونصوح دل مناست که در صبر همچو ایوب است وگر نه اشک به طوفان مرا فکنده چونوح چه غم زمانه به روی دلم دری گر بست به رویش از ره دیگر دری شود مفتوح ز لعل خویش بده بوسه بربلنداقبال که تا بلندی اقبال او رسد به وضوح بلند اقبال