بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۳۲: دل گشته در برم خون از طبع زودرنجت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل گشته در برم خون از طبع زودرنجت افتاده درشکنجم از زلف پر شکنجت از خالت اوفتادم در ششدر غم و رنج تا بر سرم چه آید از نقش چار وپنجت روی تو گنج حسن است مویت سیاه ماری کان مار پاسبان است دایم به روی گنجت با خویش گفته بودم ندهم دگر به کس دل چون ضبط دل توان کرد با عشوه ها و غنجت موی بلند اقبال از غم سفید گردید دور از خط چو زنگار وز نقطه سرنجت بلند اقبال