بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۷: دیده در آینه گویا خط وخال خود را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دیده در آینه گویا خط وخال خود را که نداند چومن دلشده حال خود را زآن مرا کردچنین عاشق ورسوای جهان خواست تا جلوه دهد حسن جمال خودرا شمع رخسار به هر جا که فروزد مه من دل چو پروانه بسوزد پر وبال خود را سزد از حسن اگر دعوی یکتائیکرد جز درآیینه ندیده است مثال خود را نشودتا که هلال اول هر ماه پدید به مه یک شبه بنمای هلال خود را عمر بگذشت وبه دل ماند تمنای وصال صرف کردیم به هجران مه وسال خود را بی قراری چو بلنداقبال امشب ای دل بازگو با من آشفته خیال خود را بلند اقبال