بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۳: نگار من چو پی رقص از میان جهدا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نگار من چو پی رقص از میان جهدا چنان جهد که زعشقش دلم ز جان جهدا جهد ز ابرو ومژگانش غمزه ها به دلم چو تیر رستم دستان که ازکمان جهدا ز دل به دیده مرا خون ز دیده بر رخ من چنان که آب ز فواره ناگهان جهدا دلم ز طره اومی جهد به عارض او چوبلبلی که ز سنبل به ارغوان جهدا شب فراق وی آهی که می کشم از دل شراره آه دل من بر آسمان جهدا عجب نه کز غم آن ترک آتشین رخسار شرار آتشم از مغز استخوان جهدا به حسن کی چو رخش ماه آسمان شود! به رقص کی چو قدش سرو بستان جهدا شرار آه جهد از دل بلند اقبال مثال تیر شهابی که هر زمان جهدا سزد که دعوی پیغمبری کنم در شعر براق فکرت من چون به لامکان جهدا بلند اقبال