بلند اقبال
غزل ها
شمارهٔ ۲: کس نخوابد تا به صبح از ناله من هر شبا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کس نخوابد تا به صبح از ناله من هر شبا هر شب از بس تا به صبح از درد گویم یا ربا زلف بر روی تو بینم عقرب است اندر قمر پس منجم از چه گوید شد قمر در عقربا همچو من کوکب شناس امروز در عالم مجو بسکه هر شب تا سحرگه می شمارم کوکبا ناصح از عشق تو منع ما کندآگاه نیست ز اینکه غیر از عشق رویت نیست ما را مذهبا پادشاه هفت اقلیم ار شود نبود چنانک پاسبانی بر سر کوی تو گیرم منصبا غیر حرف عشق دلبر نیست بر لوح دلم از معلم یاد نگرفتم جز این درمکتبا با وجود اینکه سیل اشک بگذشت از سرم گوئی اندر آتشم از عشق آن بت از تبا ز آن بلند اقبال در شیرین کلامی شهره شد بسکه می گوید حکایت زآن بت شکرلبا بلند اقبال