نورعلی شاه
بخش دوم
شمارهٔ ۷۲: ای لعل می آلودت از جوش شکر فیاض
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای لعل می آلودت از جوش شکر فیاض چون بهر کف جودت هر سوز گهر فیاض گرباد برانگیزد خاکی ز سر کویت در دیده بود ما را چون کحل بصر فیاض بس آب گهر کرده در جوی سخن جاری گردیده لب خشکم چون دیده تر فیاض امساک فقیران را با بخل مده نسبت نخل ار چه غنی طبعست آمد بثمر فیاض معیوب که میکوشد در عیب هنرمندان چون خود همه عیبست نبود چه هنر فیاض منعم که بود خوانش از نعمت الوانش باید گهر کانش چون معدن زر فیاض هرگز بجهان فیضی ظاهر نشد از ظلمت نور است که میباشد چون شمس و قمر فیاض نورعلی شاه