نورعلی شاه
بخش دوم
شمارهٔ ۵۷: نخستین دم که عالم آفریدند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نخستین دم که عالم آفریدند پی ایجاد آدم آفریدند بود تا هیکل او را حمایل در اسمااسم اعظم آفریدند برخ گنج مسما را ز اسماء طلسمی سخت محکم آفریدند بحرز جان ز روی آن نگارم عجب نقشی معظم آفریدند ز وصل او دلم را شاد کردند ز هجرش مسکن غم آفریدند زند تا گودی دلها را بچوگان برویش زلف پرخم آفریدند لبش دیدند بر احیای اموات مسیحا را ز مریم آفریدند سلیمان را ز لعل آن پریروی نگین نقش و خاتم آفریدند لبم از تشنگی چون خشک دیدند از آنرو دیده پرنم آفریدند منال ای نور پیش یار زاغیار که گل با خار توام آفریدند نورعلی شاه