نورعلی شاه
بخش اول
شمارهٔ ۲۱۷: منکه هر جای روم در قفس صیادم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
منکه هر جای روم در قفس صیادم از قفس بهر چه صیاد کند آزادم گرچه هر لحظه بخونم صنمی برخیزد بر در دیر مغان مست و خراب افتادم برده اند از قد و رخسار خود آن حوروشان جلوه طوبی و گلگشت جنان از یادم تا کشم دختر گلچهره رز را بنکاح زیور خرقه تقوایش بکابین دادم خسروا بی لب شیرین شکر بار تو چند همچو فرهاد کشد سربفلک فریادم جان خود بهر چه ایثار نسازم ز غمش کز ازل بهر همین کرده خدا ایجادم منکه چون نور علی ملک بقایم وطنست از جهان سیل فناگو بکند بنیادم نورعلی شاه