نورعلی شاه
بخش اول
شمارهٔ ۱۴: پر گل از گلزار وصلش گشته تا دامن مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پر گل از گلزار وصلش گشته تا دامن مرا دل کشیده دامن از سیر گل گلشن مرا سرکند خون جگر هر گوشه در پیراهنم آن جگر گوشه نیاید گر به پیراهن مرا تا کشیده دامن آن سرو قبا پوشم ز خاک خون نگون گردیده از تن چاک پیراهن مرا بس گشوده ناوک مژگانش روزنها بدل تا نموده آن کمان ابرو رخ از روزن مرا جوشنی گر نیستم برتن دراین معرض چه باک زاشک خونین جامه برتن هست چون جوشن مرا گشتم از دست غمش بس زار و لاغر چون هلال می نماید خوش بهم زانگشت مرد و زن مرا عکسی از نور علی در سینه ام تابید دوش سینه هست امروز چون آئینه ز آن روشن مرا نورعلی شاه