رفیق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۷۸: تا لاله و گل هست میان گل و لاله
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا لاله و گل هست میان گل و لاله با لاله رخی کن می گلگون به پیاله یارب چه گلی ای گل رعنا که در این باغ نه بوی تو دارد گل و نه رنگ تو لاله یک روز به من نگذرد از عمر که بی تو صبحم به فغان نگذرد و شام به ناله از تاب عرق روی تو این لطف که دارد دارد نه گل از شبنم و نه لاله ز ژاله جز زلف و خطت کز گل رخسار دمیده ست از گل ندمد سنبل و از لاله کلاله چون سگ بدوم آن سر کور از حوالی کاین منزلم از روز ازل گشته حواله هر کس نگرد ماه رخ و هاله ی خطت من بعد نگوید چو رفیق ازمه و هاله رفیق اصفهانی