رفیق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۶۷: دو دلستان که بلای دلند و جان هر دو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دو دلستان که بلای دلند و جان هر دو به جان و دل شده ام مبتلای آن هر دو دو آفتاب ز یک برج کرده اند طلوع دو ماه گشته عیان از یک آسمان هر دو دو گلعذار که در خوبیند هر دو مثل دو لاله رخ که به حسنند داستان هر دو نموده اند به من هر دو رخ ز هم پنهان ربوده اند دل از من ز هم نهان هر دو میان گشوده به پهلوی غیر هر دو ز مهر ز کینه بسته پی قتل من میان هر دو ز دست هر دو مرا رفته هر دو دست از کار ز چشم هر دو مرا چشم خونفشان هر دو رفیق دور از آن هر دو مانده در کاشان رفیق نیک و بد ایشان در اصفهان هر دو رفیق اصفهانی