رفیق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۰۲: روزگاری روز خوش از وصل یاری داشتم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
روزگاری روز خوش از وصل یاری داشتم داشتم روز خوش و خوش روزگاری داشتم فارغ از بیم فراغ آسوده از امید وصل نه غم هجری نه درد انتظاری داشتم دیده بر رخسار جانان دست در آغوش یار جرأت بوسی و یارای کناری داشتم نه دلم بی صبر بود از غم نه جانم بی قرار هم بدل صبری و هم در جان قراری داشتم معتبر بودم به نزدیک سگان کوی دوست با همه بی اعتباری اعتباری داشتم گر چه هرگز شیوه ی یاری نمی دیدم ز یار داشتم خاطر به این خرم که یاری داشتم بود تا کویش دیارم تا سگش یارم رفیق خوش دیار و یاری و یار دیاری داشتم رفیق اصفهانی