رفیق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۸۶: کشد بهر وفا تا کی جفا دل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کشد بهر وفا تا کی جفا دل چو دلبر کاش بودی بی وفا دل به جورش گر همه عمر آزماید ندارد دست از آن جور آزما دل به هر موئی دلی دارم تمنا که بر هر موی او بندم جدا دل بکش دست از جفای دل خدا را ننالد تا ز دستت بر خدا دل اگر جانان توئی جان را، خوشا جان اگر دلبر توئی دل را، خوشا دل تویی در دیده ی نمناک ما نور توئی در سینه ی غمناک ما دل ملامت کم کن ای ناصح که اینست کز آن دلبر که برد از دست ما دل در این کشور نخواهی دید ازین پس به دست هیچ کس در هیچ جا دل رفیق از دیده ام دل در بلا ماند بود از دیده آری در بلا دل اگر دل را نبودی ره نما چشم نبودی در بلاها مبتلا دل رفیق اصفهانی