رفیق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۹: به گلشن بگذرد گر با چنین قد و چنان عارض
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به گلشن بگذرد گر با چنین قد و چنان عارض شود شرمنده سرو و گل از آن قد و از آن عارض ز قد خویش سرو و از رخ خود گل خجل گردد نمایی گر خرامان قد و گر سازی عیان عارض به سرو و گل نمایی گر قد و عارض تو، ننماید نه سرو از بوستان قد و نه گل از گلستان عارض نگویم سرو و گل آن قد و عارض را که سرو و گل نه رعنا همچو آن قد است و نه زیبا چو آن عارض بود سرو و گل من آن قد و عارض نگار من مکن پنهان ز من قد و مساز از من نهان عارض ندارد پیش سر و قد و ماه عارضت جانا نه سرو بوستان قد و نه ماه آسمان عارض رفیق آن سرو گلرخ می دهد می خیز و در پیری چو شاخ ارغوان کن قد، چو برگ ارغوان عارض رفیق اصفهانی