رفیق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۱: مهی دارم ندیده کس مثالش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مهی دارم ندیده کس مثالش فزون از مهر و بیش از حد جمالش به قد سرو چمن در شرمساریش برخ ماه فلک در انفعالش به دور ماه رخ از هاله خطش به کنج لعل لب از مشک، خالش ندیده دیده ی گردون نظیرش نزاده مادر دوران همالش ز ماه چارده بگذشته در حسن هنوز از چارده نگذشته سالش پریشان خاطران آشفته حالان پریشان خاطر و آشفته حالش کم از عمری و بیش از ساعتی نیست شب هجرانش و روز وصالش دمی خوش، لحظه ای خرم نگردد دلم بی یاد و جانم بی خیالش رفیق از هجر او گر من ملولم مبادا از ملال من ملالش رفیق اصفهانی