رفیق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۵۰: دل به نازی برد از من باز طناز دگر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل به نازی برد از من باز طناز دگر کز کفم جان می برد چون می کند ناز دگر تا ببازد جان به نازت باز جانباز دگر ای سراپا ناز، قربان سرت ناز دگر شهر شیراز است و هر سو شوخ طناز دگر دلبری را هر طرف با بیدلی ناز دگر محفل عیش است و هر سو نغمه پرداز دگر هر طرف ساز دگر هر گوشه آواز دگر زخم یک تاول همان ناگشته به از شست ناز ناوکی اندازد از پی ناوک انداز دگر وه چه باغ است اینکه هر سو بگذری در جلوه است گلبن ناز دگر سرو سرافراز دگر راز عاشق کی نهان ماند ز معشوقی که هست طره اش طرار دیگر غمزه غماز دگر گر سگش دمساز من گردد دمی تا زنده ام سگ به از من گر دمی سازم بدمساز دگر زنده را جان می ستاند مرده را جان می دهد جزعت از سحر دگر، لعلت به اعجاز دگر خوش بخوان شعر رفیق ای خوش ادا مطرب کزو نکته ای خوشتر نگوید نکته پرداز دگر رفیق اصفهانی