رفیق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۹: گل به گلشن زان گل رخسار یادم می دهد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گل به گلشن زان گل رخسار یادم می دهد غنچه زان لبهای خوش گفتار یادم می دهد پیش من تعریف سرو و گل به خوبی باغبان چون کند زان سرو گلرخسار یادم می دهد لطف یارم می کند آگاه از جور رقیب راحت گل از جفای خار یادم می دهد چو ز جانان یادم آید گر بیاساید دمی از غم این دل که او دلدار یادم می دهد (؟ ) چون رود از یاد من تا این دل افگارباز چشم خونبار از دل افگار یادم می دهد می دهد یادم به عشق یار ناصح صبر و من می کنم کم گوش و او بسیار یادم می دهد از بهشت و حور چون گوید سخن زاهد رفیق بی تکلف از دیار و یار یادم می دهد رفیق اصفهانی