رفیق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۷: هرگز به دلم یاد تو ای ماه نیامد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هرگز به دلم یاد تو ای ماه نیامد کز دل به لبم ناله ی جانکاه نیامد در خانه ام آن ماه نیامد عجبی نیست در خانه ی درویش اگر شاه نیامد بر هر سر راهی که مرا دید از آن پس بار دگر آن شوخ از آن راه نیامد گاهی بر من آمدی آن ماه ولی غیر تا کرد ز حال منش آگاه نیامد نشیند کسی ناله ی زارم شب هجران کز ناله یب جان سوز منش آه نیامد دیگر چه به او نامه فرستم که فرستاد صد نامه که می آیم و آن گاه نیامد گم گشت رفیق ار به ره عشق عجب نیست هر کس به سفر رفت از این راه نیامد رفیق اصفهانی