رفیق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۴: در موسمی که خیمه زند در چمن سحاب
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در موسمی که خیمه زند در چمن سحاب طرف چمن خوش است می و نغمه ی رباب نگذشت و نگذرد دمی و لحظه ای مرا شیب و شباب جز به غم شاهد و شراب می خور به بانگ چنگ لب جو که غم برد از دل صدای نغمه ی چنگ و صدای آب در خرقه کن قرابه نهان کز ستم سپهر از سنگ ژاله می شکند خیمه ی حباب آتش زند به خرمن بلبل ز تاب رشک باد صبا چو افکند از روی گل نقاب در باغ و بوستان به تماشای سرو و گل نگشود غنچه ی دل تنگم به هیچ باب آخر رفیق از اثر مهر گلرخی واشد دلم چه غنچه ز تأثیر آفتاب رفیق اصفهانی