رفیق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۳: رخت ای ماهرخ، ماهست، ماه دلفریب اما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رخت ای ماهرخ، ماهست، ماه دلفریب اما قدت ای سرو قد، سرو است، سرو جامه زیب اما به درد دوری و داغ جدائی چند گه خواهم شکیب و صبر گیرم پیش، کو صبر و شکیب اما طبیبان چاره ی هر درد می دانند، می دانم من بیچاره را دردیست در دل، از طبیب اما بود تا چند وصل او برای غیر و من یارب وصال خویش و هجر غیر خواهم عنقریب اما همیشه حسرت وصلم به دل بود و نبود آخر بجز حسرت، نصیب این دل حسرت نصیب اما تو بی من گر خوشی ای رشک سرو و گل خوشت باشد بود خوش سرو و گل با قمری و با عندلیب اما رفیق از جور یارم نیست افغان نالم و گریم شب و روز از جفای غیر و بیداد رقیب اما رفیق اصفهانی