فصیحی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۲۱۲: بهشت را چه کند با غم آرمیده او
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بهشت را چه کند با غم آرمیده او ز دوزخ از چه هراسد فراق دیده او من و سجود بت از داورم مترسانید من آفریده عشقم نه آفریده او شهید عشق ترا راه کعبه مقصود کسی نشان ندهد جز سر بریده او به حرف میوه فریبم مده که نیست مرا امید سایه هم از نخل نورسیده او چنان گداخت فصیحی ز ضعف شام فراق که تاب نور ندارد چراغ دیده او فصیحی هروی