فصیحی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۹۷: تا چند درین غمکده بیکار نشینیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا چند درین غمکده بیکار نشینیم بیکارتر از دیده بی یار نشینیم ما شبنم دردیم ادب بین [که] درین باغ بوسیم زمین گل و بر خار نشینیم ما ناله چنگ ستمیم از سفر گوش کو بخت که باز آمده در تار نشینیم ما خار بیابان ادب باغ چه دانیم آن به که همی بر سر دیوار نشینیم آیینه رازیم نظر محرم ما نیست رفتیم که در پرده زنگار نشینیم سرویم و بر آزادی ما سایه گرانست کو اره کزین نیز سبکبار نشینیم در رسته غم دین و دل عاشق زاریم در رهگذر ناز خریدار نشینیم در بزم شهادت که هوس بار ندارد رفتیم که بی زحمت اغیار نشینیم بی هوشی ما از می عمرست فصیحی کو مرگ که روزی دوسه هشیار نشینیم فصیحی هروی