فصیحی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۶۰: گوارا باد آیات تجلی بر لب هوشم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گوارا باد آیات تجلی بر لب هوشم اگر بخشد ثوابش را به دوزخ دیده و گوشم همه دردم همه داغم همه آهم افغان محبت کاش سازد در دل یاران فراموشم مهیا می کنم از بهر خویش اسباب ناکامی چو مستوری همه چشمم چو خاموشی همه گوشم نگنجد دوست در یاد و نه بی یادش توان بودن چو مرغ نیم بسمل می طپد در خاک و خون هوشم ببین بیداد مرهم بر دل ریش و مزن طعنه اگر رقصد ز شادی زیر نعش عافیت دوشم سر زلف نگارم در پریشانی سزد زیبم شب هجرانم و روز سیه زیبد هم آغوشم فصیحی چشم شوقم قیمت نظاره می دانم توان کرد از نگه در فرقت احباب خس پوشم فصیحی هروی