فصیحی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۵۰: شب که غمهای ترا پردهنشین میکردم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شب که غمهای ترا پرده نشین می کردم از تبسم لب زخمی شکرین می کردم هجر می سوخت دلم را و من از دیده خویش نظری در خور آن روی گزین می کردم گرد اوراق پریشان نفس می گشتم انتخاب نفس بازپسین می کردم سجده می ریخت ز سر تا قدمم در ره دوست همه را چیده ز ره بار جبین می کردم دوش تقلید جرس کردم و صد قافله سوخت وای اگر ناله پریشان تر ازین می کردم کشور درد فصیحی همه از من می بود ناله را چون دل اگر نقش نگین می کردم فصیحی هروی