فصیحی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۴۹: چو شبها بستر و بالین دل از ریش میکردم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو شبها بستر و بالین دل از ریش می کردم سراغ خواب آسایش ز مرگ خویش می کردم چو غم بر دل زدی نیشی ز شوق از هوش می رفتم در افغان می شدم چون خیرباد نیش می کردم به قربان سر بخت سیاه خویش می گشتم خیال سایه آن زلف کافرکیش می کردم ز ایمان ننگ دارد کفر من وزنه به یک افسون چو زلف و عارض خوبان به همشان خویش می کردم فصیحی خانمان دل خراب آن روز می دیدم که دامن را توانگر دیده را درویش می کردم فصیحی هروی