فصیحی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۲۵: باز دل آوازه زلف پریشانی شنید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باز دل آوازه زلف پریشانی شنید قالب فرسوده غم مژده جانی شنید زورق چشمم به خون غرق ست و می رقصد ز ذوق باز گویی مژده آشوب طوفانی شنید عشق در رگهای جان رقص نشاط از سر گرفت شعله شوخی نوید باد دامانی شنید در دل زخم شهیدان آنچه پنهان داشت عشق یک به یک دوش از لب چاک گریبانی شنید سرنوشت داغ ما را خواند پنداری مسیح کز لب خود دوش حرف عجز درمانی شنید غنچه ما زین گلستان شبنمی نوبر نکرد سالها افسانه ابری و بارانی شنید سالها خود را فصیحی در رهی گم کرده بود شب سراغ خویش را بر خاک میدانی شنید فصیحی هروی