فصیحی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۱۱۶: کو جنون تا هر نفس لب در سراغی گم شود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کو جنون تا هر نفس لب در سراغی گم شود سینه همچون موج در گرداب داغی گم شود تنگ چشمی بین که در بزم قدح نوشان شوق خواهش پروانه در دود چراغی گم شود شوق اگر اینست مغز آشفتگان دوست را نکهت فردوس ترسم در دماغی گم شود گم شود تا کی لبم در نوش خند عافیت بخت کو تا در مبارک باد داغی گم شود مهربانی بین که خون از ناله بلبل چکد گر به طرف باغ ما آواز زاغی گم شود ما فصیحی وار مست همت آن قطره ایم کو درین میخانه در درد ایاغی گم شود فصیحی هروی