فصیحی هروی
غزلیات
شمارهٔ ۳۰: کی ز ماتمخانه ما دود افغان برنخاست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کی ز ماتمخانه ما دود افغان برنخاست کی غم از بالین ما با چشم گریان برنخاست در زمین سیل خیز دیده گریان ما کی نشست اشکی که چون برخاست طوفان برنخاست صد نسیم آمد ز مصر و بوی پیراهن رساند ناتوانی بین که گردی زین بیابان برنخاست من ندانم بود چشم خون فشانی یا نبود این قدر دانم که این طوفان ز دامان برنخاست ذوق بی سامانیم هر چند بر بالین نشست این سر آشفته بخت از خواب سامان برنخاست یک جهان زخم از دم تیغ تو بر هر مو شکفت از سر جان کشته تیغ تو آسان برنخاست شکر فیض نوبهار غم فصیحی چون کنم کز گلم یک لاله بی چاک گریبان برنخاست فصیحی هروی