جامی هروی
سلامان و ابسال
بخش ۱۴ - حکایت آن پاره دوز به خرقه پاره دوزی اسباب معیشت اندوز که هر میوه تازه که رسیدی از آن مقداری خریدی و پیش عیال و اطفال خود بردی و با ایشان خوردی و گفتی به این خرسند باشید و چهره همت خود را به اندیشه زیادت نخراشید که طعم این میوه همه سال جز این نیست و مرا استطاعت خریدن بیش ازین نی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پاره دوزی بود در اقصای ری مطمئن بر پاره دوزی رای وی با خمیده پشتی از بار عیال داشت مشتی طفلکان خردسال بود بر دلق معاش خویشتن روز و شب از پاره دوزی وصله زن چون رسیدی میوه های سال نو خاطرش بودی به هر میوه گرو سوی اهل خود به صد گونه حیل آمدی هم جیب ازان پر هم بغل پیش ایشان ریختی آن را دلیر تا بخوردندی همه زان میوه سیر بعد ازان گفتی که ای افتادگان بر فراش محنت و غم زادگان گر فتد صد بار ازین میوه به چنگ جمله را اینست طعم و بوی و رنگ ترک آز و آرزومندی کنید طبع را مایل به خرسندی کنید من چو خاکم زیر پای فقر پست بیش ازینم برنمی آید ز دست جامی هروی