طغرای مشهدی
بیت ها بر گزیده از غزل ها
شمارهٔ ۷۴۶: به برگ عیش رسم، گر چو نوبهار آیی - میان باغ شوم، چون تو در کنار آیی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به برگ عیش رسم، گر چو نوبهار آیی میان باغ شوم، چون تو در کنار آیی تو آن گلی که بهار از رخ تو می بارد چرا نهال نگردد چو پیش خار آیی؟ کند سفیدی چشمم نیابت دم صبح شبی که سوی من از راه انتظار آیی هزار خاک نشین، آه می کشد ز پی ات نمی شود که به این کوچه بی غبار آیی دلا ز رشته زلفش اگر بداری دست عجب که یک سر سوزن مرا به کار آیی طغرای مشهدی