طغرای مشهدی
بیت ها بر گزیده از غزل ها
شمارهٔ ۷۱۷: چون ز تنهایی غربت برهانم خود را؟ - من که عاجز شده ام در وطن از تنهایی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون ز تنهایی غربت برهانم خود را؟ من که عاجز شده ام در وطن از تنهایی هر که از یار جدا ماند، دلش می سوزد بدعت ما نبود سوختن از تنهایی کم نگردد غم آن سرو قبا پوش طرب! که برآورد [مرا در] کفن از تنهایی طغرای مشهدی