طغرای مشهدی
بیت ها بر گزیده از غزل ها
شمارهٔ ۶۵۰: تن ما سرشته خون، دل ما چکیده غم - چه عجب که در جوانی، قد ما شود خمیده
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تن ما سرشته خون، دل ما چکیده غم چه عجب که در جوانی، قد ما شود خمیده دل ما ز دام آن گل، نکشد به سوی دیگر به قفس نشسته رنگی که ز روی ما پریده قدح شراب گلگون، چو گرفته بوسه از وی نگزیده گر لبش را، لب خویش را گزیده به دو سطر شکوه، صد جا دل نامه شد شکسته نشنید پند ما را، قلم زبان بریده طغرای مشهدی