طغرای مشهدی
بیت ها بر گزیده از غزل ها
شمارهٔ ۶۲۰: زلف شبرنگ، پریشان بر و دوش مکن - خویش را بیهده چون کعبه سیه پوش مکن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زلف شبرنگ، پریشان بر و دوش مکن خویش را بیهده چون کعبه سیه پوش مکن تا ز قانون طرب، دست نشویی در بزم رود اشکم چو درآید به صدا، گوش مکن بوی شیر از لب چون لعل ترت می آید آب اگر در قدح باده بود، نوش مکن شب به گلشن چو روی، دست به شوخی مگشا گل چراغی به رهت داشته، خاموش مکن طغرای مشهدی