طغرای مشهدی
بیت ها بر گزیده از غزل ها
شمارهٔ ۲۰۵: زلف با قامت او، تا به کمر همراه است - هر کجا روز بلند است، شبش کوتاه است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زلف با قامت او، تا به کمر همراه است هر کجا روز بلند است، شبش کوتاه است بی وصیت دلم از خود نرود شام فراق این چراغی ست که از رفتن خود آگاه است من دیوانه چه سان بگذرم از وادی عشق جاده چون کوچه زنجیر، سراسر چاه است گل زخمی که ز پیکان غمت در دل ماند همچو نقش قدم خضر، زیارتگاه است گر به گوشت نرسد ناله طغرا چه عجب بس که از عشق زبون گشته، فغانش آه است طغرای مشهدی