میلی مهشدی هروی
غزل ها
شمارهٔ ۲۹۹: ای قاصد فرخنده، ز اغیار نهانی - خود را چه شود گر بر دلدار رسانی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای قاصد فرخنده، ز اغیار نهانی خود را چه شود گر بر دلدار رسانی من خود ز جنون هیچ ندانم که چه گویم نظاره کن این حال و بگو آنچه دانی هرچند که شوق از حد تقریر برون است زنهار که تقصیر مکن آنچه توانی گویی که فلان غمزده می گفت که بی تو جان دادم و دارم ز تو صد دل نگرانی صد نامه، گرفتم که نیرزد به جوابی کم زانکه شوی رنجه به یک عذر زبانی؟ ای شاخ گل تازه، ز دلبستگی من نورسته نهال تو بسی داشت گرانی نابودن میلی سبب خرمی توست من بی تو اگر دیر نمانم، تو بمانی میلی مهشدی هروی