نظام قاری
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۵ - خواجه حافظ فرماید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
وقت را غنیمت دان آنقدر که بتوانی حاصل از حیات جان ایندمست تا دانی در جواب آن ای که ده جهت داری جامه زمستانی بر تن خودت کن بار آنقدر که بتوانی بر نهالی اطلس چون دهی شب آسایش حاصل از حیات جان آندمست تا دانی پیش رخت ابیاری گفت راز مخفی دان با طبیب نامحرم حال راز پنهانی دل زمعجر روبند کوش داشت دانستم چشم بند زردوزی میرد به پیشانی هر که رخت سرما را غم نخورد نادم شد عاقلا مکن کاری کآورد پشیمانی پیر خرقه ات گویم پیشک از ره کسوت هر زمان که در پوشی رخت صوف جرجانی رخت صوفک ایقاری داد تو نخواهد داد جهد کن که از ارمک داد خویش بستانی نظام قاری